Historia filozofii T. 3, Filozofia XIX wieku i współczesna / Władysław Tatarkiewicz

Date :

Type : Livre / Book

Langue / Language : polonais / Polish

Philosophie -- Histoire -- Europe

Résumé / Abstract : Note sur l'auteur : Władysław Tatarkiewicz (3 avril 1886 - 4 avril 1980) philosophe et historien de la philosophie, l'esthétique et l'éthique, historien de l'art et membre de l'Académie polonaise des sciences.Il est connu principalement pour ses réalisations dans les domaines de l’éthique et de l’axiologie. Il est l’auteur de la célèbre "Histoire de la philosophie" (Historia filozofii ) en trois volumes, traduit en plusieurs langues et de "Histoire de l'esthétique" (Historia estetyki).Il a été membre de l'école de Lvov-Varsovie de la philosophie, créé par Kazimierz Twardowski. En 1933, il est devenu une conseil honoris causa de Société d’étudiants Aquilonia.Władysław Tatarkiewicz (ur. 3 kwietnia 1886 w Warszawie, zm. 4 kwietnia 1980 tamże) – filozof i historyk filozofii, estetyk i etyk, historyk sztuki, członek Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk.Ukończył gimnazjum filologiczne w Warszawie. Studiował na różnych kierunkach (prawo, psychologię, filozofię, antropologię, zoologię, historię sztuki) i na różnych uczelniach – PW, UW, tajne komplety tzw. Uniwersytetu Latającego, w Berlinie, Marburgu (u Hermana Cohena i Paula Natorpa, gdzie przejął się neokantyzmem, który jednak później porzucił), Paryżu, a także na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie w 1919 roku zrobił habilitację.Prowadził wykłady z historii filozofii, etyki, estetyki na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1919–1921 wykłady z historii filozofii na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie, później wykłady z historii sztuki i estetyki w seminarium historii sztuki Uniwersytetu Poznańskiego.Od 1924 był redaktorem naczelnym „Przeglądu Filozoficznego”, w latach 1960–1963 redaktorem naczelnym pisma „Estetyka”. Jeszcze w 1974 wykładał estetykę w Lozannie.Opracował semantyczną analizę szczęścia. Przeprowadził rozważania psychologiczne na temat przeżyć człowieka szczęśliwego i nieszczęśliwego. Dowodził, że nie istnieją wartości poza konkretnymi dobrami, choć mają charakter obiektywny.Był naukowcem wszechstronnym. W swych pracach zawarł zagadnienia z teorii muzyki, poezji i plastyki. Zajmował się również estetyką i historią sztuki. Omówił szczegółowo genezę, rozwój i znaczenie podstawowych pojęć estetyki: sztuki, piękna, formy, twórczości, odtwórczości i przeżycia estetycznego.Zapisał się w historii nauki polskiej głównie jako etyk i aksjolog, autor cenionych i tłumaczonych na wiele języków dzieł, m.in. 3-tomowej Historii filozofii, monumentalnej i nowatorskiej Historii estetyki oraz z przystępnej filozofii moralności.Był członkiem lwowsko-warszawskiej szkoły filozoficznej, stworzonej przez Kazimierza Twardowskiego, która przyniosła odrodzonej z niewoli Polsce wielu wybitnych naukowców: filozofów, logików, psychologów, socjologów, a także organizatorów życia akademickiego.W 1933 roku został filistrem honoris causa korporacji akademickiej Aquilonia